Dzieciństwo

     

Młody Karol                              Rodzinny dom Karola Wojtyły

    Wadowice, miejsce urodzin Karola Wojtyły, leżało w zaborze austriackim. W listopadzie 1918 roku powróciło do Państwa Polskiego. W tamtych czasach miasto słynęło z fabryki opłatków i wafli. Ojciec Karola, również Karol, był żołnierzem austriackim. W domu państwa Wojtyłów używano zarówno języka polskiego jak i niemieckiego (niemiecki Papieża na zawsze pozostał z austriackim akcentem). Rodzice Wojtyły zamieszkali w domu Chaima Bałamuta przy Rynku 2. Najpierw urodził im się syn Edmund, zwany Mundkiem, oraz córka Olga, która zmarła zaraz po porodzie, jeszcze zanim urodził się Karol. Urodzony 18 maja 1920 roku Karol otrzymał drugi imię Józef.

    W wieku dziewięciu lat mały Karol stracił matę. Pani Emilia zmagała się z ciężką chorobą - zmarła na niewydolność nerek i wrodzoną chorobę serca. Ojciec Karola, który był wtedy emerytowanym wojskowym, zajął się wychowaniem chłopca. To on stał się dla syna wzorem religijności. Po latach Karol Wojtyła wspomniał: "Moje lata chłopięce i młodzieńcze łączą się przede wszystkim z postacią ojca, którego życie duchowe po stracie żony (...) niezwykle się pogłębiło (...). Patrząc na niego, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków".

    Sześcioletni Wojtyła rozpoczął naukę w męskiej szkole podstawowej, w Wadowicach. Chłopiec radził sobie dobrze, był jednym z najlepszych uczniów w klasie. Już w klasie pierwszej został ministrantem.

     Jesienią 1930 roku Lolek (Karol Wojtyła) dostał się do Gimnazjum. Rano chodził na mszę, potem na lekcje. Obiad często jadł u znajomej ojca. Starszy brat Mundek studiował w Krakowie medycynę. Edmund pracował w szpitalu, gdzie Karol często urządzał "teatr jednego aktora" dla jego pacjentów.

    Po dwóch latach praktyki lekarskiej brat Karola zaraził się od jednej z pacjentek szkarlatyną, która w tamtych czasach była zakażeniem śmiertelnym. W grudniu 1932 roku Mundek zmarł. Wojtyła miał wtedy 12 lat i bardzo przeżył śmieć starszego brata. Jan Paweł II mówił: "Moje lata chłopięce i dziecięce zostały wnet naznaczone utratą osób bliższych. Naprzód matki, która nie doczekała się mojej Pierwszej Komunii Świętej. Ona chciała mieć dwóch synów: lekarza i księdza; mój brat był lekarzem, a ja mimo wszystko zostałem księdzem. Siostry, która urodziła się na kilka lat przed moim przyjściem na świat, nie znałem, zmarła bowiem wkrótce po urodzeniu (...). Mój brat, Edmund, zmarł u progu samodzielności zawodowej (...)" 

     Karol dużo się uczył. Kiedy kardynał Sapieha odwiedził gimnazjum, zwrócił uwagę na małego prymusa. Ku swemu zaskoczeniu usłyszał, że Karol chce być aktorem! W 1938 roku Karol Wojtyła senior i junior przenoszą się do Krakowa. Karol zaczyna studia na polonistyce. Rozwija swoją pasje aktorską, pisze wiersze.

   W czasie wojny Karol początkowo pracował jako zaopatrzeniowiec w restauracji. Jesienią 1940 roku rozpoczął pracę w chemicznej fabryce Solvay. W 1941 roku zaangażował się w pracę Teatru Rapsodycznego Mieczysława Kotlaczyka.

 

Karol z mamą                                        Karol z ojcem

                                                              Do góry

                                                        Autor: Marta Bordzio