Papież Jan Paweł II
Pierwsza pielgrzymka
do Polski
Młody kapłan
Po śmierci ojca, który zmarł na atak serca w lutym 1941 roku, Karol dojrzewa do podjęcia decyzji dotyczącej przyszłości. Waha się półtora roku, zanim jesienią 1942 uda się do rezydencji biskupów przy Franciszkańskiej i poprosi o przyjęcie do konspiracyjnego seminarium. Zaczyna studia na tajnych kompletach wydziału teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wojnie zostaje asystentem na wydziale teologii. Zastanawia się też, czy nie wstąpić do klasztoru karmelitów bosych w Czernej, by wieść życie pustelnicze. Kardynał Sapieha uciął problem krótko, gdy Wojtyła pytał go o radę: "Najpierw skończ, co zacząłeś". Sapieha chciał, żeby, tak jak inni najzdolniejsi księża, Wojtyła studiował w Rzymie. Wyświęcił go więc na księdza w przyspieszonym trybie. Stało się to rankiem 1 listopada 1946 roku w prywatnej kaplicy rezydencji Sapiehy. Dwa lata później Karol Wojtyła zdał w Rzymie egzaminy doktorskie z wysokimi ocenami.
Kardynał Sapieha miał zwyczaj wysyłać księży, którzy ukończyli studia, do małych parafii. I tak Wojtyła trafił do Niegowici u stóp Beskidów. Z ochotą zabrał się do nowych obowiązków. Jednym z nich było uczenie religii dzieci z klas podstawowych. Postanowił też, wzorem francuskiego księdza, którego poznał w czasie studiów, zostać "niewolnikiem konfesjonału". Zawsze zależało mu na kontakcie z ludźmi.
W marcu 1949 roku przeniesiono go do parafii Świętego Floriana w Krakowie. Rok później zainicjował pierwszy w historii program przygotowania do małżeństwa. Pracując z młodymi, nie bał się tematów do tej pory uważanych za nieodpowiednie dla kapłana. Uznał, że sama praca duszpasterska nie wystarczy, że młodzież potrzebuje go poza kościołem. Wpadł na pomysł wspólnego wędrowania. Początkowo były to wypady w pobliskie Gorce i Beskidy, potem dalej, w Bieszczady. Organizował też dłuższe spływy kajakowe po Pojezierzu Kaszubskim i Mazurach. Środowisko skupione wokół niego zwykł nazywać "Paczką". Ponieważ w tych czasach księża nie mogli zajmować się pracą z młodzieżą poza kościołem, ksiądz Wojtyła podczas turystycznych wypraw nie nosił koloratki. Dla niepoznaki młodzi nazywali go "Wujkiem". Z tego okresu pochodzą też jego wiersze publikowane pod pseudonimem Jawień lub Gruda.
W lipcu 1951 roku umiera mistrz Wojtyły- kardynał Adam Sapieha. Nowy biskup nakazuje Wojtyle wzięcie urlopu od rozlicznych obowiązków duszpasterskich i poświęcenie się wyłącznie pisaniu pracy habilitacyjnej. Choć było to nie na rękę młodemu wikariuszowi, podporządkowuje się woli biskupa. Dwa lata później rada wydziału teologicznego Uniwersytetu Jagielońskiego jednogłośnie przyjmuje pracę "Próba opracowanie etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera". Po zamknięciu przez władze tego wydziału Wojtyła zadomowił się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Wykładał teologię moralną i etykę małżeńską. Wciąż jednak mieszkał w Krakowie.
W 1958 roku Pius XII podpisuje nominację Karola Wojtyły na biskupa pomocniczego. Sakrę biskupią Wojtyła przyjął we wrześniu 1958 roku w Katedrze Wawelskiej. Nieustannie wizytował parafie, głosił homilie, prowadził rekolekcje i konferencje naukowe.
 Młody seminarzysta, 1944r. Wojtyła na spływie kajakowym |
 Papież Paweł VI mianuje Karola Wojtyłę Arsybiskupem Krakowa |
Autor: Marta Bordzio