Papież Jan Paweł II
Młody kapłan Pierwsza pielgrzymka
do Polski Ostatnia droga Papieża
Ku wieczności
Ostatnie lata życia Jana Pawła II naznaczone były ciężką chorobą. Od początku 2005r. stan zdrowia Ojca Świętego zaczął się gwałtownie pogarszać. Na przełomie marca i kwietnia w ciągu kilku dni Papież ogromnie cierpiał – umierał na oczach całego świata, wszystko ofiarując Bogu. Jednym z jego ostatnich przesłań do wiernych modlących się w jego intencji były słowa : "Jestem szczęśliwy, wy też bądźcie. Módlmy się razem z radością. Dziewicy Maryi powierzam wszystko radośnie".
24 marca, Wielki Czwartek
"Z mojego apartamentu, dzięki telewizji, duchowo jestem wśród was, najdrożsi. Z wami dziękuję Bogu za dar i tajemnicę naszego kapłaństwa; razem z wami i z całą rodziną wierzących modlę się, aby nigdy nie zabrakło w Kościele licznych i świętych kapłanów".
Szczególnie odczuwalna była nieobecność Ojca Świętego w uroczystościach Triduum Paschalnego- pierwsza w dziejach jego pontyfikatu. Jednak Papież trwał w jedności duchowej z całym Kościołem, a jego słowa docierały do uczestników uroczystości za pośrednictwem watykańskich współpracowników. Papieskie przesłanie w czasie Mszy Krzyża w Bazylice Watykańskiej odczytał kard. Giovanni Battista Re.
25 marca, Wielki Piątek
Watykańskim obchodom liturgicznym Wielkiego Postu przewodniczył w Bazylice św. Piotra penitencjarz większy, kard. James Francis Stafford. Homilię- zgodnie ze zwyczajem- wygłosił kaznodzieja domu papieskiego, ojciec Maniero Cantalamesa. Wieczorem drogę krzyżową w Koloseum odprawił w imieniu Ojca Świętego wikariusz diecezji rzymskiej, kard. Camillo Ruini, a rozważania napisał kard. Joseph Ratzinger. Jan Paweł II skierował do uczestników drogi krzyżowej przesłanie. Pielgrzymi biorący udział w nabożeństwie na zawsze zapamiętali sylwetkę Ojca Świętego (widoczną za pośrednictwem TV) tulącego krucyfiks i pogrążonego w modlitwie w prywatnej kaplicy.
26 i 27 marca, Wielka Sobota i Niedziela Wielkanocna
W Wielką Sobotę w Watykanie wieczornym uroczystościom Wigilii Paschalnej w imieniu Papieża przewodniczył kard. Joseph Ratzinger. Przed południem w Niedzielę Wielkanocną watykański sekretarz stanu, kard. Angelo Sodano, sprawował wielkanocną Eucharystię na placu św. Piotra. Po mszy odczytał w imieniu Jana Pawła II wielkanocne orędzie papieskie. Ojciec Święty z okna prywatnej biblioteki najpierw przysłuchiwał się słowom odczytywanego orędzia, a na zakończenie udzielił milczącego błogosławieństwa Urbi et Orbi- miastu i światu. Z gardła nadwerężonego zabiegiem tracheotomii nie mógł wydobyć głosu.
30 marca, środa w oktawie Wielkanocy
Z uwagi na papieską rekonwalescencję tradycyjna środowa audiencja generalna została odwołana. Mimo to kilkanaście tysięcy pielgrzymów przybyło na plac św. Piotra. Największą, ponad czterotysięczną grupę stanowiła młodzież z archidiecezji mediolańskiej. Kilka minut po godzinie 11:00 Jan Paweł II zrobił wszystkim ogromną niespodziankę i z okna prywatnej biblioteki pobłogosławił zebranych. Było to ostatnie publiczne wystąpienie Papieża. Tego dnia Ojcu Świętemu rozpoczęto podawanie posiłków przez sondę nosowo- żołądkową.
31 marca, czwartek w oktawie Wielkanocy
Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej późnym wieczorem podało komunikat o znacznym pogorszeniu się stanu zdrowia Jana Pawła II. Około godz. 19:00 Papież dostał wysokiej gorączki, którą wywołało zapalenie układu moczowego. Choremu podano antybiotyk.
1 kwietnia, piątek w oktawie Wielkanocy
Ojciec Święty jest w stanie ciężkim, jednak zachowuje przytomność przytomność kontaktuje się z otoczeniem- podał rzecznik Watykanu Joaguin Navarro-Valls. Rano, o godz. 6:00, Papież odprawił mszę św. Przyjął sakrament namaszczenia chorych. Około 7:15, jak w każdy piątek, wziął udział w nabożeństwie drogi krzyżowej, następnie odmówił brewiarz. Tego dnia Jan Paweł II przyjął w swoim pokoju niektórych współpracowników. Z okazji 350 rocznicy obrony Jasnej Góry Ojciec Święty dokonał poświęcenia koron obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Późnym wieczorem Papież wypowiedział jedno z ostatnich zdań, które dotyczyło młodzieży licznie zgromadzonej pod jego oknem. Towarzyszące Papieżowi osoby zrekonstruowały je z wielokrotnie powtarzanych strzępów słów: Szukałem was, a teraz wy przyszliście do mnie. Dziękuję wam za to!
2 kwietnia 2005, sobota w oktawie Wielkanocy
Stan Ojca Świętego od rana bardzo się pogorszył. O godz. 7:30 uczestniczył we mszy św. Od rana Papież miał bardzo wysoką gorączkę i chwilami tracił przytomność. przytomność 21:00 rozpoczęła się w pokoju papieskim celebracja mszy św. z Niedzieli Miłosierdzia Bożego, pod przewodnictwem abp Stanisława Dziwisz. W trakcie mszy ś. Ojcu Świętemu udzielono wiatyku i ponownie sakramentu namaszczenia chorych.
GODZ.
21:37, Wigilia Niedzieli Miłosierdzia Bożego
Papież Jan Paweł II zmarł wieczorem o godz. 21:37. Ostatnim słowem, jakie wypowiedział, był Amen. W momencie śmierci przy Janie Pawle II byli: jego dwaj osobiści sekretarze- abp Stanisław Dziwisz i prałat Mieczysław Mokrzycki, kard. Marian Jaworski, abp Stanisław Ryłko, ks. prof. Tadeusz Styczeń, trzy siostry zakonne oraz osobisty lekarz papieski dr Renato Buzzonetti, dwóch innych lekarzy, a także dwaj pielęgniarze. Zaraz po śmierci Papieża do apartamentu przybył sekretarz stanu, kard. Angelo Sodano, kard. Eduardo Martinez Somalio, abp Leonardo Sandri, abp Paolo Sardi, kard. Joseph Ratzinger i kard Józef Tomko.
W tym czasie na placu św. Piotra kończyło się nabożeństwo różańcowe z udziałem ok. 60 tysięcy. Nabożeństwo prowadził kard. Edmund Szoka. Abp Leonardo Sandri, płacząc, oznajmił zgromadzonym: "Nasz najukochańszy Ojciec Święty, Jan Paweł II, powrócił do domu Ojca".
Natychmiast zaczęto realizować procedury określone w Konstytucji Apostolskiej Jana Pawła II „ Universi Dominici Gregis ” i prawie kanonicznym. Po orzeczeniu lekarzy śmierć Papieża oznajmił prefekt Domu Papieskiego abp James Harvey. Nastepnie kamerling Kościoła katolickiego, kard. Eduardo Martinez Somalo, Somalio rytualnej formie podniósł zasłonę na twarz zmarłego, trzykrotnie wzywając go imieniem chrzestnym Carolus i wypowiadając słowa: Vere papa mortuus est (Zaprawdę Papież umarł). Zdjął z jego ręki pierścień rybaka i zniszczył. Tak samo uczynił z pieczęciami.
W akcie zgonu, podpisanym przez osobistego lekarza papieskiego, doktora Renata Buzzonettiego, podano, że bezpośrednią przyczyną śmierci był szok septyczny i nieodwracalna zapaść sercowo- naczyniowa.
 |
Autor: Marta Bordzio